Επιλογή σκύλου: Ποιος είναι ο κατάλληλος για εμάς;

Αφού πάρουμε την απόφαση να αποκτήσουμε έναν σκύλο θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας γιατί τον θέλουμε. Τον θέλουμε για κυνήγι; Τον θέλουμε για φύλακα; Τον θέλουμε για συντροφιά;

Ακόμη, θα πρέπει να σκεφτούμε και το κόστος ανά ημέρα. Τα μεγαλύτερου μεγέθους σκυλιά τρώνε περισσότερα γραμμάρια ξηράς τροφής την ημέρα. Τα μακρύτριχα, από την άλλη, θέλουν παραπάνω περιποίηση (χτένισμα, κούρεμα), άρα έχουν ανάγκες που κοστίζουν περισσότερο. Το ζήτημα, όμως, δεν είναι να διαλέξουμε τον "φθηνότερο" ανά ημέρα σκύλο. Αλλά να ελέγξουμε σε τι μπορούμε να ανταποκριθούμε οικονομικά και να αποκλείσουμε αυτά που ίσως δεν μπορούμε να φροντίσουμε. Γιατί ο σκύλος δεν μπορεί να ταΐζεται με αποφάγια ούτε να είναι απεριποίητος!

Πολύ βασικό στην επιλογή του σκύλου είναι και το αν ζούμε μόνοι μας ή με ηλικιωμένους ή με παιδιά ή με άλλα κατοικίδια. Αν, για παράδειγμα, έχουμε μικρά παιδιά, καλό θα ήταν να προτιμήσουμε μια φιλική ράτσα, μη επιθετική, που να είναι ιδανική για οικογένεια.

Μετά, πρέπει να δούμε πόσο χρόνο μπορούμε να διαθέσουμε στον σκύλο. Οι δραστήριες ράτσες θέλουν παραπάνω ώρες άσκηση (βόλτα, παιχνίδι). Κάποιες άλλες δεν αντέχουν να μένουν πολλές ώρες χωρίς ανθρώπινη συντροφιά. Αν είστε ένας άνθρωπος που ζει μόνος του στο σπίτι και δουλεύει αρκετές ώρες δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πάρετε δραστήριο σκύλο ή σκύλο που δεν αντέχει να είναι μόνος του. Γιατί ένας τέτοιος σκύλος εκτός από το γεγονός ότι θα είναι δυστυχισμένος, θα είναι ανήσυχος μέσα στο σπίτι και θα κάνει ζημιές για να εκτονωθεί. Ένας τέτοιος τύπος ανθρώπου θα πρέπει να προτιμήσει μια ράτσα πιο ανεξάρτητη και "νωχελική". Ο χρόνος που θα αφιερώσει έχει σχέση και με το τι ηλικίας σκύλο θα πάρει. Για παράδειγμα, ένα κουτάβι θέλει πολύ χρόνο, υπομονή και εκπαίδευση στο σπίτι και στη βόλτα, ώστε να γίνει ένας υπάκουος σκύλος που δεν θα δημιουργεί προβλήματα. Αν κάποιος δεν έχει το χρόνο καλύτερα να πάρει ένα ενήλικο σκυλί.

Τώρα πάμε στο τελευταίο...δίλημμα! Αρσενικό ή θηλυκό; Τα θηλυκά έχουν κάποιες ανάγκες παραπάνω λόγω του οίστρου, αλλά συνήθως είναι πιο υπάκουα από τα αρσενικά, πιο προστατευτικά με μικρά παιδιά και πιο ήρεμα. Τα αρσενικά, από την άλλη, είναι συνήθως πιο ζωηρά και παιχνιδιάρικα. Το καθένα έχει τα προτερήματά του και τα ελαττώματά του. Το καλύτερο σε αυτήν την περίπτωση είναι να δούμε τι απλά ταιριάζει σε εμάς περισσότερο.

Όσον αφορά το θέμα του αν θα πληρώσουμε εκτροφεία για να αγοράσουμε έναν σκύλο ράτσας ή θα δώσουμε ένα μικρότερο ποσό για να πάρουμε κάτι που θα είναι μεν ράτσας αλλά όχι pedigree ή θα πάρουμε ένα σκύλο αδέσποτο από τον δρόμο ή μια φιλοζωική είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας θεωρώ. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν συγκεκριμένη ράτσα λόγω χαρακτηριστικών, ώστε να είναι σίγουροι ότι αυτός ο σκύλος θα τους ταιριάζει στον τρόπο ζωής τους και στο περιβάλλον τους. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν απλά ο σκύλος τους να είναι ράτσας γιατί "έτσι". Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να σώσουν ένα αδεσποτάκι.

Συμφωνώ με αυτούς που λένε να παίρνουμε από φιλοζωικά σωματεία γιατί χρειάζονται και αυτά τα σκυλάκια μια δεύτερη ευκαιρία και ένα σπιτάκι για να επιβιώσουν. Όμως, πρόκειται για σκυλάκια που μπορεί να έχουν κάποιες φοβίες ή προβλήματα (που θα χρειαστούν έξτρα χρήματα και χρόνο που κάποιος μπορεί να μην έχει) ή απλά δεν ξέρει ο άλλος πώς θα του βγουν (π.χ. σε μέγεθος), επομένως δεν ξέρει εξ αρχής αν θα μπορεί να ανταποκριθεί. Επομένως, δεν μπορώ να διαφωνήσω και με αυτούς που καταλήγουν σε μια ράτσα μετά από κατάλληλη έρευνα γιατί αυτή τους ταιριάζει, γιατί κάνουν μια πολύ συνειδητή επιλογή, κάτι που σημαίνει ότι δεν θα το εγκαταλείψουν αργότερα.

Και τα δύο είναι σωστά και σεβαστά. Ο καθένας επιλέγει όπως νομίζει, αρκεί να το σκεφτεί πολύ καλά, γιατί δεν είναι καμία συσκευή για να την πετάξεις αν δεν σου κάνει. Είναι μια ψυχούλα!